Prozdrowotna moc zawarta w rzodkiewkach

Rzodkiewki są powszechnie znane, lecz niejednokrotnie większość z nas pomija je w posiłkach. Zapominamy dodać je na kanapkę, usuwamy z sałatki. W Europie spożywa się je głównie jako chrupiący dodatek do potraw, a na Bliskim Wschodzie ludzie cenią sobie wyciśnięty z nich sok.

Rzodkiewka wydaje się być bezwartościowym warzywem. Jednak jej właściwości zdrowotne mogą zadziwić. W arabskiej i indyjskiej medycynie ludowej, stosowano różne odmiany rzodkiewek jak domowe remedium na choroby wątroby, kamicę żółciową, niestrawności i bóle żołądka.

Jedna szklanka rzodkiewek, ok. 116g zawiera tylko 19 kcal. Warzywa te zawierają węglowodany, błonnik pokarmowy, a także niewielkie ilości białka, tłuszczu oraz fluoru. Dostarczają również witamin z grupy B, witaminę C, minerały m.in. wapń, żelazo, magnez, cynk, potas i fluor. Co ważne, znajdziemy w nich również związki bioaktywne, o wielkim potencjale prozdrowotnym dla ludzi. Są to glukozynolany oraz izotiocyjaniany. Związki należące do tych grup bardzo zainteresowały naukowców. Odkryli oni, że substancje zawarte w rzodkiewce, a odpowiedzialne za jej pikantny smak, przyczyniają się do śmierci komórek raka okrężnicy, prostaty i płuc. Najnowsze badania wykazały również, że sulforafen, należący do grupy izotiocyjanianów, hamuje rozwój komórek raka piersi.

Wykazano również, że azjatycka biała rzodkiew wykazuje działanie nie tylko przeciwnowotworowe, ale także przeciwzapalne. Czarna rzodkiew z kolei może przyczynić się do obniżenia poziomu cholesterolu i zmniejszyć ryzyko rozwoju kamieni cholesterolowych w pęcherzyku żółciowym. Sok wyciśnięty z czarnej rzodkwi zawiera substancje poprawiające procesy detoksykujące w wątrobie. Wysuszona rzodkiewka, przyjmowana w formie proszku, ma zdolność obniżania poziomu lipidów, poprzez zwiększenie wydalania tłuszczy, trójglicerydów i cholesterolu z kałem. Flawonoidy i witamina C mogą zmniejszać utlenianie tłuszczy, co zmniejsza ryzyko rozwoju blaszki miażdżycowej.

Duże zainteresowanie naukowców skupiło się na wpływie rzodkiewki w terapii cukrzycy. Nie ma jeszcze badań naukowych na ludziach. Dostępne dane sugerują jednak, że może ona wykazywać działanie przeciwcukrzycowe. Kiełki rzodkiewki, zwłaszcza japońskiej, mogą obniżać poziom insuliny a także uwrażliwiać komórki na jej działanie, zmniejszając objawy insulinooporności. Przyczyną takiego efektu mogą być przeciwutleniacze, np. katechina, czyli związek fenolowy obecny w rzodkiewce, który znacząco zwiększa wydzielanie insuliny. Przeciwutleniacze wzmacniają mechanizm obronny ciała przed wolnymi rodnikami, które powodują szereg uszkodzeń naszych komórek. Dodatkowo rzodkiewki zawierają koenzym Q10, który nie tylko pomaga w walce z wolnymi rodnikami, ale poprawia pracę mitochondriów. Może to opóźniać proces starzenia się.

Rzodkiewki są również niezastąpione w diecie osób, chcących pozbyć się nadprogramowych kilogramów. Pomimo swoich małych rozmiarów zawierają bardzo dużą ilość błonnika pokarmowego. Błonnik reguluje prace przewodu pokarmowego, dzięki czemu eliminuje zaparcia. Przeciwdziała to rozwojowi hemoroidów, ułatwia utrzymanie prawidłowego poziomu cholesterolu we krwi. Błonnik pomaga również dłużej odczuwać sytość, ponieważ trawi się powoli co oddala w czasie odczucie głodu. Dzięki temu, że zawiera dużo wody, a małą ilość energii jest doskonałą przegryzką pomiędzy posiłkami.

Wprowadzenie regularnego spożywania rzodkiewek do swojego jadłospisu jest ważne dla osób dbających o stan swojej skóry. Zawarte w nich witaminy z grupy B, cynk, witamina C, fosfor są niezbędne do tego, aby skóra prawidłowo się goiła. Wskazane jest więc spożywanie rzodkiewek przez osoby zmagające się z suchą, popękaną skórą, narażoną na infekcje. Zawarta w rzodkiewkach woda, nawilża skórę, pomagając utrzymać jej prawidłowe nawodnienie.

Z tego powodu nie mogło zabraknąć rzodkiewek w naszym cateringu dietetycznym Przełom w Odżywianiu. Staramy się regularnie je serwować, zarówno w formie surowej jako element pysznych sałatek i surówek, ale także chętnie wykorzystujemy kiełki rzodkiewki.